Zabić ptaka - Ewa Ostrowska

"Zabić ptaka" - Ewa Ostrowska

   

Wydawnictwo: Agencja Wydawnicza Interster

Tłumaczenie: -
Liczba stron: 205

Rok wydania: 1990

Język wydania: polski

"Kilkunastoletnia Ola zostaje półsierotą; traci matkę. Dojrzewająca, uwikłana w swoje sprawy dziewczyna uświadamia sobie, że nigdy nie zdążyła poznać prawdziwego oblicza rodzicielki, widzianej głównie z perspektywy rozkapryszonej dziewczynki. Próbując zrozumieć trudny świat dorosłych, świat minionej już epoki socjalistycznego ustroju, gdzie każdy był jednocześnie życzliwym sąsiadem i wrogiem, gdzie rządził donos, wyścigi o stanowiska partyjne i mięso spod lady, a za "zielone" można było wyrzec się wszystkiego, Ola rozpoczyna duchową podróż śladami matki. Matczyna karta biblioteczna prowadzi nie tylko do książek, ale i odkryć, które całkowicie zmienią Olę... I nie tylko ją. Klucz tkwi w niepozornej książeczce Juliana Tuwima."

Dobrowolnie chyba nigdy nie sięgnęłabym po tę książkę. Mimo, że wiele razy na takim sposobie myślenia się przejechałam, wciąż oceniam książkę po okładce. Wiem, wiem, że to głupie, sama sobie to wciąż tłumaczę, ale inaczej nie potrafię. Dlatego i przed tą książka miałam opory. Poleciła mi ją Pani w szkolnej bibliotece. Głupio było odmówić, więc wypożyczyłam. Leżała u mnie chyba z dwa tygodnie, ale się przełamałam. Stwierdziłam, że skoro już ją mam to do niej zajrzę, a , że nie potrafię zacząć książki i jej nie skończyć …to pochłonęłam ją jednym tchem.

Nie jest to jakaś prosta obyczajowa historyjka o życiu, a jednak życie tutaj można doświadczyć bardzo mocno i głęboko.

Bohaterką książki jest nastolatka – Ola, która miała szczęśliwe życie do czasu śmierci matki. Matki, której nigdy nie doceniała i której nie szanowała. Uważała ją za nudną kobietę, która woli książki od telewizji. Ostrowska ukazuje przemyślenia córki po śmierci matki, która za życia była dla niej tylko sprzątaczką i kucharką.

Wszystko się zmienia po śmierci „robola”. Ola musi sprostać obowiązkom, które do tej pory wykonywała jej matka, co wcale nie jest prostym zadaniem. Przy sprzątaniu mieszkania natyka się na książkę Juliana Tuwima. Od tej pory Ola próbuje poznać przeszłość matki, której tak naprawdę nigdy dobrze nie znała. Po śmierci bohaterka dostrzega w matce nie tylko robola, ale także osobę samotną i opuszczoną mimo najbliższych wokół i dopadają ją wyrzuty sumienia …

Warto także zwrócić uwagę na trudne stosunki młodzieży. Tamte czasy nie były łatwe. Było trudno o honor, kiedy brakowało najpotrzebniejszych artykułów. Ludzie byli skłonni do poniżeń, by uzyskać to co ich sąsiedzi i przyjaciele. Autorka zaszalała z portretami psychologicznymi w „Zabić ptaka”, ale jednocześnie ukazała całą prawdę o rzeczywistości w PRL-u.

Trudno jest jakiejkolwiek książce doprowadzić mnie do płaczu, a jednak tej się udało.

To zdecydowanie jedna z najlepszych książek jakie dotąd przeczytałam. Polecam!

Ocena: 6/6

WARTOŚCIOWE CYTATY:

„Każdy człowiek powinien znaleźć swoje własne słowa, aby z nich formułować poglądy i opinie”

„To nie gorączka z choroby, lecz z duszy”